فتح الله جیحون آبادی(نورعلی الهی)با سابقه ای که از موقعیت علی بن ابیطالب سلام الله علیه درجمع شیعیان داشته و خود نیز وارث تفکری غالی مآبانه بوده است به این نتیجه می رسد که اگر بخواهد مسیر رسیدن به مقصود را با زمان کمتری طی کندو زود آوازه آقائی و ریاستش به گوش رقبای«اهل حق»همان سادات خاندان برسدمی باید خویش را جلوه ای ازعلی مرتضی قلمداد نماید واین با شهرت «فتح الله جیحون آبادی»منافات دارد.

به همین منظور طی قصه ای بی اساس که با هیچ مبنای علمی هم راست نمی آید را ریخته و از اسلوب «تناسخ»که تفکری مردود بین تمامی ادیان آسمانی و مطرود همه جوامع علمی است ریخته و می گوید :آن وقت که فتح الله جیحون آبادی بودم مردم و دوباره بر جسد بی روحم«روح سید نورعلی» را که در هندوستان داشت متولد می شد دمیدند(آثارالحق ج2ص36گفتار109)

از پس این خرافه بافی فتح الله جیحون آبادی را«نورعلی»شهرت دادند .

نورعلی به لحاظ اغراض شخصی غیر معصوم را هم رتبه و هم سنگ وهم شان چنین شخصیتی(حضرت علی) قرار می دهدکه حتی امامان حاضر به چنین کاری نبودند.

ادامه دارد

نوشته شده در شنبه 86/5/6ساعت 10:21 صبح توسط علی آبادانی نظرات ( ) |